Φύλλο Εργασίας Το μοιρολόγι της φώκιας

Το μοιρολόγι της φώκιας

ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

1.       Σε ποιο λογοτεχνικό είδος διέπρεψε ο Αλ. Παπαδιαμάντης και ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά των πεζογραφημάτων του; Μπορείτε να συμβουλευτείτε και τον ιστότοπο του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου www.ekebi.gr .

2.      Να σχολιάσετε τον τίτλο του διηγήματος.

3.      Να αναλύσετε με συγκεκριμένες αναφορές μέσα στο κείμενο την αντιπαράθεση ζωής και θανάτου και τις εικόνες που τη συνθέτουν.

4.      Πώς διαγράφεται η μορφή της γριάς Λούκαινας μέσα στο διήγημα;

5.      Να προσπαθήσετε να βρείτε μέσα στο απόσπασμα προσημάνσεις της πλοκής.

6.      Να συγκρίνετε το μοιρολόι με το οποίο αρχίζει το διήγημα και αυτό με το οποίο κλείνει.

7.      Σε ποιο σημείο εμφανίζεται το στοιχείο της τραγικής ειρωνείας;

8.      Να σχολιάσετε το συνδυασμό ρεαλιστικών και ποιητικών στοιχείων στο κείμενο.

9.      Σε μία παράγραφο 80-100 λέξεων να αναλύσετε τις σκέψεις και τα συναισθήματα που σας προκαλούν οι δύο τελευταίοι στίχοι από το μοιρολόι της φώκιας.

10.   Να σχολιάσετε τη γλώσσα του διηγήματος.

11.   Να αναλύστε τις αφηγηματικές τεχνικές του κειμένου.

Ø  Αφηγηματικοί τρόποι:

Ø  Αφηγητής:

Ø  Εστίαση:

Ø  Αφηγηματικός χρόνος:

12.   Να εντοπίσετε και να σχολιάσετε τα ηθογραφικά στοιχεία του κειμένου .

13.   Να χωριστείτε σε τέσσερις ομάδες των 5-6 ατόμων. Κάθε ομάδα να προσπαθήσει να γράψει ένα εναλλακτικό τέλος του διηγήματος στο οποίο η γριά Λούκαινα ή ο βοσκός να αντιλαμβάνονται τον πνιγμό της Ακριβούλας. Τι θα κέρδιζε και τι θα έχανε το διήγημα με την αλλαγή αυτή;

Παράλληλο Κείμενο

Να συγκρίνετε τον ελεγειακό θρηνητικό τόνο, καθώς και τις εικόνες του μοιρολογιού της φώκιας στο τέλος του διηγήματος  και του παρακάτω επιγράμματος 
                                                    

Ξενοκρίτου Ροδίου, [επίγραμμα]

Αρμύρα στάζουν τα μαλλιά σου, κόρη δύσμοιρη.
Ναυάγησες και χάθηκες στον πόντο, Λυσιδίκη.
Τη θάλασσα σαν είδες ν’ αγριεύει, τρόμαξες
και ρίχτηκες στα κύματα από το κοίλο πλοίο.
Τώρα, τ’ όνομά σου δηλώνει ο τάφος, την πατρίδα σου την Κύμη,
πλην τα οστά σου κύμα ψυχρό της ακτής τα λευκαίνει.
Πικρό κακό για τον πατέρα σου τον Αριστόμαχο: σε γάμο
σε οδηγούσε, μα μήτε κόρη μήτε και νεκρή σε πήγε.

[πηγή: Παλατινή Ανθολογία, VII 291. Επιτάφιος Λόγος, Αρχαία Ελληνικά Επιγράμματα, μετάφραση και επίμετρο Παντελής Μπουκάλας, Άγρα, Αθήνα, σ. 49]